Willemijn Pelser

Maartje de Groot

Suzanne van Steijn

De auteurs zijn allen werkzaam als hogeschooldocent bij de opleiding Voeding & Diëtetiek van de Haagse Hogeschool.

Reacties op dit artikel naar: w.pelser@hhs.nl, m.h.degroot@hhs.nl of s.m.vansteijn@hhs.nl.

De Haagse opleiding Voeding & Diëtetiek was in 2013 toe aan verandering: het oude curriculum stamde uit 2007, er was een nieuw beroepsprofiel (NVD, 2013) en een landelijk opleidingsprofiel (LOOVD, 2015). Het was dus tijd voor een nieuw toekomstbestendig curriculum. Daarom is onder andere in het werkveld onderzoek gedaan naar de visie op het beroep van de diëtist/voedingskundige in 2021+ en zijn de strategische speerpunten (wereldburgerschap, internationalisering en het realiseren van een netwerkhogeschool) uit het instellingsplan van de Haagse Hogeschool verwerkt in het lesprogramma. Hieruit zijn profileringsthema’s gekomen die de opleiding richting hebben gegeven en aansluiten bij de visie op het beroep. Het opleidingsprofiel en de profileringsthema’s zijn vervolgens de uitgangspunten geworden bij het ontwikkelen van het Haagse opleidingsprofiel voor de opleiding Voeding en Diëtetiek, dat op zijn beurt de basis vormt van waaruit het nieuwe curriculum is ontwikkeld.

Twee uitgangspunten
Bij het ontwikkelen van het onderwijs en de visie daarop stonden er twee belangrijke uitgangspunten centraal: 1) de onderwijsvisie is zoveel mogelijk gebaseerd op evidence, en 2) de wensen vanuit het docententeam en studenten zijn leidend, immers, onderwijsvernieuwing staat of valt bij de acceptatie ervan door docenten en studenten (Fullan, 2007). Hieruit is de onderwijsvisie, getiteld Get Connected! (2015), voortgekomen. Deze visie is vooral gericht op verbinding die studenten ervaren door leeractiviteiten op school en daarbuiten: verbinding met elkaar, met docenten, met de hogeschool, met cliënten, met opdrachtgevers en met het (inter)nationale werkveld. De drie belangrijkste elementen om deze verbinding te realiseren zijn: 1) samenwerkend leren, 2) praktijkgericht leren, en 3) leren op maat. Deze drie elementen zijn de Haagse vertaling van de zelfdeterminatietheorie van Deci & Ryan (2000). In deze theorie is leren in de eerste plaats het stimuleren van de intrinsieke motivatie van studenten en dat gebeurt als de volgende drie condities van leren optimaal zijn: verbondenheid, competentie en autonomie. Dat heeft zich vervolgens vertaald in drie leerlijnen binnen het curriculum: 1) Diëtistisch handelen, 2) Samenwerkend leren, en 3) Leren op maat (zie figuur 1).

Figuur 1. Schematisch overzicht van de totstandkoming van het nieuwe onderwijs.